راه‌کارهای ِ چُسَکی ِ اکبر ِ‌گنجی

اکبر ِ‌گنجی راه افتاده دور ِ دنيا و به گول‌خوارگی ِ هندوانه‌های ِ ريز و درشتی که زير ِ بغل‌اش می‌دهند ، دچار ِ توهّم ِ رهبری شده و زرتازرت راه‌کارهای ِ چسکی از خود در ‌می‌کند .
آره ، بعضی حرفاش خيلی قشنگه ، تريپ داره ، فريب می‌ده ؛ امّا خواب ديدی خير باشه .


بعضی‌ها به شجاعت ِ اکبر ِ‌گنجی اشاره می‌کنند ؛ بعضی‌های ِ ديگر به « بالاخره داره مبارزه می‌کنه » استناد می‌کنند ؛ و عدّه‌ای هم می‌گويند : خوب ، يک کسی بايد رهبری ِ جنبش را به عهده بگيرد .
من اکبر ِ‌گنجی را اصلاً آدم ِ شجاعی نمی‌دانم . اگر شجاعتی در وجودش بود ، نبايد پيشينه‌اش را پنهان می‌کرد . يک سطر اعترافات ، به هزار شجاعت ِ چسکی ِ ساختگی می‌ارزد . در اين هم که مبارزه می‌کند شک دارم . با چه چيزی مبارزه می‌کند ؟ با نظام ِ جمهوری ِ اسلامی ؟ يا با اين عمل‌کرد ِ نظام ؟! يعنی اگر شرايط می‌بود و ايشان کانديدای ِ رئيس‌جمهوری می‌شد و رأی می‌آورد ، نمی‌رفت جای ِ خاتمی بنشيند ؟ وقتی شعار ِ « خامنه‌ای بايد برود » سر می‌دهد ، جايی برای ِ شک نمی‌ماند .
رهبری ِ گنجی هم از آن توهّماتی است که نخست خودش را فروگرفته و بعد دوستدارانش آن را پر و بال داده و به بوق و کرنا کرده‌اند .


چار روز می‌نشيند دو کلمه از پوپر می‌خواند و فرتافرت نظريّه‌ی ِ پوپری صادر می‌کند ؛ باز دو روز دراز می‌کشد و چار کلمه از کانت بلغور می‌کند ، و نام ِ کانت می‌شود ورد ِ زبانش . بيماری ِ اصدار ِ « مانيفست » اش هم به اندازه‌ی ِ يک کتاب ِ جوک خنده‌ناک است . مرد ِ حسابی ! اون بابا که خود ِ مارکس بود ، يکی بيشتر در نکرد . چه خبره اين‌همه روضه‌ی ِ مدرن ؟!
حالا هم که دوره افتاده می‌خواهد با اعتصاب ِ غذا ، يک روز در لندن و دو روز جلو ِ سازمان ِ منحلّه‌ی ِ ملل ِ نامتّحد ، دخل ِ نظام ِ قدسی را بياورد ! آخ نگو ، جگر ِ نظام ريش‌ريش شد !
و در اين ميان ، به فريب‌کارانه‌ترين گونه‌ی ِ ممکن ، برای ِ « امان » ِ سران ِ نظام دل می‌سوزاند : « محاکمه شوند ، و ، آزاد ! » . آره ؛ به همين خيال باش . البتّه من‌هم به مجازاتی بيش از اين ، برای ِ اين خستران ِ نگون قائل نيستم . جنس ِ دروغ ، همين‌قدر است که بر آفتاب افکنده شود . امّا ميان ِ تحليل و انگيزه‌ی ِ من با انگيزه‌ی ِ اکبر ِ گنجی تفاوت بسيار است : من به حال ِ اين خاکسترستان دل می‌سوزانم ، و گنجی برای ِ دوستان ِ سابق و اکنون‌اش !


اين را هم نمی‌فهمم چه معمّايی است که چپ می‌رود و راست می‌رود ، حمله‌ی ِ امريکا را محکوم می‌کند . خوب فهميده و هيچ معمّايی هم در کار نيست . امريکا که به جمهوری ِ‌اسلامی يورش آورد ، دوّمين چيزی که به گوز می‌شود ، رهبری ِ اکبر ِ گنجی است !


?
سه‌شنبه ، 20 تير‌ماه ِ 1385 .