زود است که اهريمن (ص) را بشناسيم...
استاد دانشگاه شهيد بهشتی: «منتظر باشيد که درس عبرت تاريخ باشيم؛ حتما چندين سال بعد در کتاب‌های تاريخ خواهند نوشت: ملتی که همه‌جور ظرفيتی برای تبديل‌شدن به قدرت داشت، اما خود را با دست‌های خودش نابود کرد...»
«سوءمديريت ما را به بحران آب رساند؛ ما با ساخت سد، کيف می‌کنيم؛ شبکه مهندسی و سياست‌مداران، شعور ما را پايين فرض کردند و تا توانستند لابی کردند و سد ساختند؛ با اين وضع، بايد منتظر نابودی باشيم؛ تلاش‌ها برای حل بحران آب ناکام مانده است؛ زنگ‌های خطر به صدا درآمده ... خيلی بعيد ندانيد که تا چندی ديگر به آينه عبرت کتاب‌های تاريخ دنيا تبديل شويم...»؛
&
هنوز خيلی زود است که اهريمن (ص) را بشناسيم...
اين‌هم باز خود از خيمه‌شب‌بازی‌هایِ خودِ اوست؛ اگر می‌دانيد شما آدمک‌ها، و اگر نمی‌دانيد...
مگر ويرانی و نابودیِ ايران و منطقه، فقط در «کشتارِ آب» آن خلاصه می‌شود؟!
چه مانده که آب مانده باشد، خودفروختگانِ مزوّر!؟
شما تفاله‌ها در اين سال‌ها کجا بوديد؟ می‌خورديد و کيف می‌کرديد. و حالا هم پول‌تان را می‌گيريد که اين‌بار با ادایِ فرهيختگانِ دل‌سوز، «واايرانا» سردهيد! و باز، اصل و اساسِ ويرانی را از چشم‌ها پنهان کنيد.
تنها عامل و آمرِ فاجعه، کلاً از اين گزارشِ هلو غايب است؛ يعنی اسلامِ نابِ محمّدیِ نکبت و جمهوریِ آدم‌خوارِ نوادگانِ ازکون‌ريده‌یِ سيّدِ خيرالبشر!
