اهلِ ووهان!
Ich bin sicher, daß ich wer bin! Jinpings Sohn!
اهلِ ووهانام
روزگارم عالیست
نيمه جانی دارم، خرده تاجی، سرِ سوزن وزنی
مادری دارم آزمايشگاه،
پدری نامِ ملوساش چينپينگ!
گرچه چون پنهانی خوابی ديدهست
و نخواهد که جهان پیببرند
منکرِ من شده، يکبار نگفتهست به من:
کروناجان! پسرم!
ليک من میدانم، که ازو آمدهام
دوستاش میدارم و برایاش میجنگم
کلِّ گيتی شده از يورشِ من سخت پکر
آه! چينپينگ! پدر!
اهلِ ووهانام من
پيشهام قتّالیست
مرضی مرگآلود ارمغان میآرم
تا به آوازِ هراسی که جهان را در بر میگيرد
دلِ سازندهیِ من شاد شود.
تا بتازم به شما
و بيارم گيتیگيتی سود
از برایِ پدرم!
گردِ اکنافِ جهان میظفرم!
::::
مهدی سهرابی
22 آپريل 2020