شد آن كه اهل ِ نظر بر كناره میرفتند
هزار گونه سخن در دهان و لب خاموش
Labels
اسلامِ رحمانی
اسلامشناسی
انديشه
جُمبشِ سبز
حقوق بشر
ديو ِ دروج
شعرگونه
طنز
عرفان و تصوّف
نقد ِ ادبی
هزل
پيرامون ِ فلسفه
پژوهش ِ تاريخی
گزيدهی ِ متون
Dienstag, Mai 24, 2011
بترس از عذاب دوزخ...
خوشگلمُشگلايی که عادت کردهن گناه کبيره رو بکنن، توجّه داشته باشن که وقتی برسن پای ميز اون يارو -تعالیٰ-، اينجوری -مادرزاد- ميندازنشون توُ آتيش!
بعداً گله نکنن، بگن: واهواه، چقد بیرحمين آغای تعالیٰ؛ بهخدا، جون خودتون، ما خبر نداشتيم! حالا نمیشه با ما يهکار ديگه بکنين؟! وای چقده میسوزم؛ روغنم چکيد ننه!!
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen
Neuerer Post
Älterer Post
Startseite
Abonnieren
Kommentare zum Post (Atom)
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen