دو تک‌بيت

[1]
ای خون ِ دل که خانه کنی در دو ديده‌ام
تا کی بنای ِ عمر به سيلاب می‌کنی ؟
2
چيستی ای شب ، ندانم دوستی يا دشمنی
گيسوان ِ ياری ای شب ، يا سيه‌بخت ِ منی ؟

?
[1] نمی‌دانم شاعران ِ سبک ِ هندی ، که بيشترين تک‌بيت‌ها را از ايشان داريم ، واقعاً بيت ِ تک می‌گفته‌اند ، يا بيت‌هايی که ما به عنوان ِ تک‌بيت می‌شناسيم ، بيتی از غزلی است .
امّا اين دو بيت ِ من ، وضع ِ کاملاً مشخّصی دارد : اوّلی از غزلی است که باقی ِ ابياتش را نپسنديده‌ام ( گُمان می‌کنم از بافته‌های ِ سال 75 يا همان حوالی باشد . ) ؛ و دوّمی از غزلی است که دمباله‌اش نيامد . هر چه زور زدم ، نشد که نشد . سالش را يادم نيست . اگر در کاغذ ماغذهايم بگردم ، حتماً تاريخش معلوم می‌شود ؛ امّا اهمّيّتی ندارد . دارد ؟!