نمی‌کردم! (ذيلی بر «غضب‌الجّن»)

نمی‌کردم! (ذيلی بر «غضب‌الجّن»)

دوستِ نازنين‌ام، جنابِ گيله‌مرد، فرموده (اندر کامنتِ فيس‌بوک، برایِ «غضب‌الجّن»):

«آقا! نماز که نمی‌خوانی. روزه که نمی‌گيری؛ جهاد با کفار که نمی‌روی. با امام عصر و نائب آن بيعت نمی‌کنی. برو خدا را هزار بار شکر کن که آن اجنه جميله کنده نيمسوز توی ماتحت مبارک نچپانده! برو شکر کن و صدقه بده همانگونه که حضرت سعدی فرموده است: عبادت بجز ... و مابقی قضايا»
https://www.facebook.com/fardayerowshan/posts/566738800123810?comment_id=566794410118249&offset=0&total_comments=2

J

و ما، اندر پاسخ، اين‌گونه فضوليده‌ايم:

نمی‌کردم...

اگر اين کارها که فرمايی

کرده بودم، اجنّه می‌کردم!؟

حوریِ مفت‌مفت می‌دادند

کيف‌ها تویِ جنّه می‌کردم!

...

گر نبودم نمازخوان، ای کاش

قرصِ آن بود و، حُقنه می‌کردم

رمضان، مثلِ مؤمنينِ دغل

زخمِ معده بهانه می‌کردم

به غزا، شویِ زوجةالکفّار

شده، کيف‌الغنيمه می‌کردم!

آری! ار سوزيانِ لهو و لعب

عاقلانه مظنّه می‌کردم

تا چُنين از اجنّه لت نخورم

نه که از بيخ ختنه می‌کردم

کُسِّ بی‌بیِّ زهد کرده، اقل

فسقِ خيلی خفن نه‌می‌کردم!

شنبه، 24 آبان 1393؛ 15 نوامبر 2014

https://www.facebook.com/fardayerowshan/posts/566738800123810?comment_id=568095816654775&offset=0&total_comments=2