پوزش مرا بپذيريد که آرام و پسندانه سخن‌گفتن نياموخته‌ام، و چکيده‌گوی و بی‌پروا (شما بگوييد: لُک‌انداز و بی‌ادب) بارآمده‌ام.ترس و واهمه را هم نمی‌شناسم؛ اگرچه به‌درستی بدانم (هم‌چُنان‌که می‌دانم) که توانِ يارو طرف، چونان پایِ پيل است و، من، مورچگکی خرد و بی‌پناه بيش نيستم...
درباره‌یِ سياوشِ اوستا می‌گويم...
درباره‌ی سياوشِ اوستا می‌گويم و، برساخته-آفريده‌یِ او: "وصيّت‌نامه‌یِ شفاهیِ شاهزاده عليرضا پهلوی"!!
به اين دو نشانی:
http://youtu.be/qQU9GeJteU0
http://youtu.be/RFbriSWmbAo
و اينک، سخن‌ام؛ چکيده و بی‌پروا؛ بی‌بيم و بی‌هراس:
اين برخودنهاده‌یِ دو بلندْنامِ خردِ ايرانی، به‌راستی زنجيری محض است. به شيطان سوگند اگر گزاف گفته باشم...
با چُنين دوستان که ما داريم
دشمنان را، بگو غلاف کنند!!
دشمنان را، بگو غلاف کنند!!
م. سهرابی
21 تيرماه، 12 ژوئيّه 2011
21 تيرماه، 12 ژوئيّه 2011
فرمایش استاد بزرگ و فرهیخته سیاوش اوستا بسیار درست و متین است و پژوهشهای بعدی صحت آنرا ثابت کرد و سوزاندن شاهزاده علیرضا بهترین گواه آن است و سخنان شاهزاده رضا که گفت ما علیرضا را تروریست میخواندیم و سخنان داریوش شایگان همکلاسی اش که تائید کرد نوشتن کتاب خردمینوی را و بدانیم که پرنسس لیلا و پرنس علیرضا هر دو شاگردان استاد سیاوش اوستا بودند
AntwortenLöschen