برگی از ديوان ماعر پرريخته‌ی معاشر، سر سنت ميتيلاتوس قدّيس بزرگ اعظمو لهُ ايضاً:
(در فرارسيدن پيری زودهنگام فرمايد)
:
گفت طبع‌ام، چو ديد ريش و سرم
نيمه‌ای همچو برف و، نيم، ذغال
دير نَبْوَد ز دشتِ پايين نيز
جو و گندم همی‌کنی به جوال!!
شد آن كه اهل ِ نظر بر كناره می‌رفتند
هزار گونه سخن در دهان و لب خاموش
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen