اندر مديحِ دو تن از پاره‌پورگانِ مَبارَز

و لهُ ايضاً،

به‌تلويح، اندر مديحِ دو تن از پاره‌پورگانِ مَبارَز گويد:

ما زاده‌یِ نوريم و طبرزد داريم

از هر آخور که شد درآمد داريم

زی محبس و زی سرای، از برکتِ حق

چون آبِ اماله رفت‌وآمد داريم!