پايان!

پايان!

اين‌جا

سوريّه و لبنان، عراق و مصر

يا بی‌نوا ويران‌سرایِ آبگانان نيست؛

ايران است.

اين‌جا، همان‌جايی‌ست کز اسلام

امکانِ فتحِ بيشتر، اِستاند.

با –خود درين نکبت هزاروچارصدسال آشناکردن

با –خويشتن را زين‌نمط تيره، تباه و بی‌نوا کردن!

آری، اگر ايران نبود، امروز

کلِّ جهان در گندِ دينِ خيرِ اهريمن

پوسيده، می‌لوليد.

می‌مرگيد.

باری،

وليک، امروز

بذرِ نهانِ بهمنِ 57، اين‌سان تناور، دار می‌گردد!

ماتان به شه‌نيرنگی از ژرفایِ جانِ لب‌به‌لب‌کين عشوه‌ای داديم و آن را چون شکر خورديد...

حلقوم‌تان پر زور!

اينک! بهایِ پادشاهیِّ حسينِ تشنه‌لب اين‌جاست:

اين دارِ مرگ، اين گور!

پايانِ اسلامِ عنِ منفور!!

::::

دوشنبه، 25 نوامبر 2019

م. سهرابی

pdf:
https://mehdisohrabi.files.wordpress.com/2019/11/payane_eslam.pdf