حِکَمِ کلثوم‌ننه
بابِ دوازدهم
در بيانِ اقسامِ محرم و نامحرم
کسانی که نامحرم‌اند:
اوّل، عمامه‌به‌سر؛ اگرچه کوچک و کمتر از پانزده سال داشته باشد؛ ولی عمامه هرچه بزرگ‌تر باشد، صاحبِ آن بيشتر نامحرم است.
و طالبانِ علم، در هر لباسی باشند.
ديگر، علماء و پيش‌نمازان و خدّام مساجد، و روضه‌خوان و واعظ و تاجر، و کسانی که به حج رفته باشند؛
ديگر، مؤذّن.
و واجب است اين چند طايفه اگر محرمِ نَسَبی هم هستند، مانندِ شوهر يا پسرِ خود و عمو يا پسرِ برادر و پسرِ خواهر و دايی و حتّی شوهرِ خود، زن از آن‌ها بگريزد و اجتناب نمايد؛ و الّا گناه کرده است.
امّا آنان که محرم‌اند:
يهودیِ يراق‌فروش،
سبزی‌فروش،
زردک‌فروش،
بزّاز،
پنبه‌عوض‌کن،
طبيب،
رمّال،
دعانويس،
جادوگر،
مطرب،
نقاره‌چی،
سرناچی،
عمله،
کلاه‌به‌سر،
گلوبندفروش.
و دده بزم‌آرا فرمايد که اگر يهودی يراق‌فروش باشد و اتّفاقاً او دعانويس هم باشد، به‌اندازه‌ای محرم است که تا هم‌فيهاخالدون! و اجتناب از او، فعلِ حرام، و جزءِ گناهانِ کبيره می‌باشد؛ بلکه، اين مرد اگر به خانه وارد شود، بايد احتراماتِ او را به‌جا و حاجت‌اش را برآورد.
&
(کلثوم‌ننه؛ تأليفِ آقاجمالِ خوانساری)
از: باشگاهِ ادبيّات
چاپِ ديگر (به کوشش و مقدمه‌یِ گيسو شاکری):
از: باشگاهِ ادبيّات
R
نخست:
