ارتداد از ارتداد!

زمان ِ آن شده كز كفر دست بردارم
نخواهم ار كه ببينند بر سر ِ دارم
ز نيك و بد نكنم گفت‌و‌گو ؛ خموش شوم
كه جان و زندگی‌ام ، نيك دوست می‌دارم
اگرچه كُند نبوده‌ست تيغ ِ دين ، اينك
شده‌ست تيز ؛ چرا شوخی‌اش بينگارم ؟!
ز بهر ِ آن كه كند ديو ، كشت و كشتاری
چرا به‌بيهُده گردن به زير ِ تيغ آرم ؟
نديده‌ام به همه‌عمر ، لذّت ِ هستی
كنون بميرم و خود را به گور بسپارم !؟
زهی خيال و توهّم ؛ ز كفر توبه كنم
كه جان به‌در‌بَرَم از بهر ِ نشر ِ اشعارم
ز خطّ ِ كفر ِ جلی ، رُو نهم به كفر ِ خفی
به نقل ِ كفر ، بَرَم جان ، ز كفر ِ آثارم !

نگفته‌ام من و ، اين انوری‌ست ؛ می‌گويد :
« ز دين ِ ايزد و شرع ِ رسول ، بيزارم » ! [1]

870717

$
GIF
?
پابرگ :
[1] انوری ، ديوان ِ اشعار ، تصحيح ِ مدرّس رضوی ؛ جلد 2 ، ص 685 ؛ بيت ِ آخر ِ قطعه‌ی ِ 348 .