گُسستن، ردکردنِ عقلی نيست
انديشيدن، درک آزادی را آنگاه مي‌کند که از دين يا عقيده يا معرفت حاکم برخود و اجتماع خود، ببُرد و بگُسلد. و اين گُسستن نه تنها برای اجتماع دردناک است، بلکه برای فرد گُسلنده نيز، عذاب‌آور است.
گُسستن، تنها ردکردن عقلی نيست. هر معرفت واقعي، در سراسر هستی ما ريشه مي‌دواند. انسان در سراسر ريشه‌های روانی‌اش، از آن دين يا عقيده يا انديشه، آبياری شده است و در آن زمين روئيده است و اکنون بايد خود را از آن زمين، از ريشه بکَند.
ما با نفی و انکار و رد بسياری از عقايد و افکار، هنوز در آن ناآگاهانه زندگی مي‌کنيم.
از «پهلوان منوچهر جمالی»
&
نقل از: ارتای خوشه (سيمرغ)
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen