من شُرب ِ خمر می‌كنم و ، افتخار هم
يعنی عرق‌خورم من و ، بی‌بند‌وبار هم
اذعان همی‌كنم كه به دين ِ تو كافرم
كفرم پديد نيست ؟ - دهم پس شعار هم !
ريدم به كلّه‌ی ِ پدر ِ جاكش ِ خدات
پروردگار ِ جاكش و ، گُه‌كردگار هم
كز بهر ِ چه‌م چپاند بدين نُه‌خلای ِ ژرف
ناچار و ، بر سرم شده دين‌اش هوار هم
دين ِ گُهی كه ان بگريزد ز گند ِ آن
تو بر سرت نهاده ، كنی افتخار هم !
نامردمی و غارت و پفيوزی و دغل
داری و ، می‌كنی همه را احتكار هم
صادر همی‌كنی ، كه جهانی به گُه كشی
وز بعد ِ خود ، ز خود ، بنهی يادگار هم
ای ان ، تو چيستی كه به من امر می‌كنی ؟
من‌بنده را خرد بُوَد و ، اختيار هم
آن‌سان كه پی به گند ِ وجود ِ تو برده‌ام
پی می‌برم ، كه پوچی و بی‌اعتبار هم
دعویّ ِ قدس داری و ، قدس‌ات به شكل ِ كون
كيری كنم حواله و ، با آن مُنار هم
كار ِ تو كشتن است ؛ بيا زودتر بكش
تا وارهم ز نكبت ِ اين انتظار هم
كفر ِ مرا محاربه دانی ؛ همين بُوَد
گاهی پياده جنگم و ، گاهی سوار هم
تا خشتك ِ خدای ِ تو از بُن برآورم
بر خويش ديده‌ام همه‌گون مرگ و ، دار هم
هان ! شيخكا ! گُها ! تو بزن تازيانه‌ات
من شُرب ِ خمر می‌كنم و ، افتخار هم !
860921
œ
JPG_f-Badr / JPG_Text
Ê
خسته نباشید حضرت سهرابی
AntwortenLöschenدر اینکه شرب خمر هنر بزرگان است تردیدی نیست اما تازیانه اش را باید به آن کس زد که حرامش دانسته.
عجب حرفی زدم. نمیشه پاکش کنی؟
راستی بیا و این بچه را که به تازگی وبلاگنویسی را شروع کرده است تشویقش کن شاید عاقبت چیزی بشود.
ضمناً هرکه به من بلینکد، من نیز زرتی تادسته چنین خواهم کرد!
کنم در جهان من دمادم سه چیز
AntwortenLöschenکُس و کون بی مو به سوراخ ریز
دگر چیز سوّم ندارم به یاد
که دادم غم روزگاران به باد
همینها کنم می خورم جلق زنم
چرا بی جهت حرف نا حق زنم
ندیدم به از کون و کُس دربه کیرم جهان
چو ماهی من و کون چو آب روان
نخواهم که دین باشدم نی خدا
نخواهم کنم غسل و خوانم دعا
جهان بگذرد از من و من ز اوی
که او گرد و تخمم چنان هم که گوی
خوشا بی رز و مغز و اخلاق و دین
به کیرم چو کَس خواهد اینها ، همین
تصحیح می کنیم :
AntwortenLöschenکنم در جهان من دمادم سه چیز
کُس و کون بی مو به سوراخ ریز
دگر چیز سوّم ندارم به یاد
که دادم غم روزگاران به باد
همینها کنم مِی خورم جلق زنم
چرا بی جهت حرف نا حق زنم
ندیدم به از کون و کُس در جهان
چو ماهی من و کون چو آب روان
نخواهم که دین باشدم نی خدا
نخواهم کنم غسل و خوانم دعا
جهان بگذرد از من و من ز اوی
که او گرد و تخمم چنان هم که گوی
خوشا بی رز و مغز و اخلاق و دین
به کیرم چو کَس خواهد اینها ، همین