موندن يا نموندن!
اندر روايات اومده که مهدی که بياد (من که نه داداچ؛ من که آزارم به غيرِقابلِ‌قبول-که اعنی همون بوقلمونِ خودمون باشه- هم نمی‌رسه، چی برسه به پشّه) آره، (اون) مهدی (داغونه) که بياد، بلافاصله بعد که اقدامات می‌کنه، می‌گن تا رکابِ اسبِ‌ش خون بالا مياد...
من مونده‌م که اوّل می‌ده که زمين رو ايزوگام بکنن يا نه؟ اگر نده که، خوارمادرمون وای!! باس آدم از کلِّ کرات بکِشه بياره و بکُشه! که ايدون با اين‌همه کوير و بيابون و زمينِ ترک‌خورده که خون راه نميفته، داداچ!
...
مگه همون ناخوارکسته خدایِ خودِش به دادمون برسه؛ وگرنه عن‌مون‌م توُ تاريخ به يادگار نمی‌مونه، دادا!!
::::
شنبه، 9 آذر 1398؛ 30 نوامبر 2019
م. سهرابی
