آن كه می‌گريد
سينه از غم می‌كند خالی
آن كه می‌نالد
درد ِ خود را می‌دهد تسكين
آن كه با ضجّه خروشان است
گرد ِ آوار ِ ستم از خويش می‌روبد
وآن كه برمی‌آرد از جوش ِ درون ،
نيست ديگر گريه پاسخ‌گوی ِ غم‌هايش
درد ِ او ، با ناله آرامش نمی‌يابد
ضجّه را بی‌سود می‌بيند
من ،
وليكن ،
زين‌همه ، نوميد و دلگيرم
؛
می‌نشينم گوشه‌ای ، خاموش
سينه از غم می‌كند خالی
آن كه می‌نالد
درد ِ خود را می‌دهد تسكين
آن كه با ضجّه خروشان است
گرد ِ آوار ِ ستم از خويش می‌روبد
وآن كه برمی‌آرد از جوش ِ درون ،
فرياد
نيست ديگر گريه پاسخ‌گوی ِ غم‌هايش
درد ِ او ، با ناله آرامش نمی‌يابد
ضجّه را بی‌سود می‌بيند
من ،
وليكن ،
زين‌همه ، نوميد و دلگيرم
؛
می‌نشينم گوشه‌ای ، خاموش
می‌ميرم .
870707
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen