چو بشنوی ز نماز علی، مگو که خطاست!

در صفحه‌یِ "وبلاگ نقد قرآن" مطلبی آمده بود، هلو؛ و من اين قطعه را فی‌البديهه‌کاری کرده و در کامنت نوشتم...
نخست، آن مطلب:

قرائتی: علی هرشب هزار رکعت [نماز] باتوجّه می‌خواند!!
ما بعد از چندمرتبه امتحان به رکورد ٣٠ ثانيه برای هر رکعت آن‌هم بدون توجّه و سريع‌السير رسيديم و پس از حساب‌کردن متوجه شديم ايشان اگر مانند ما نماز می‌خواندند هرشب ٨ ساعت‌ونيم برای اين‌کار وقت لازم داشتند. حال نمی‌دانيم آيا ايشان در اين‌مدت نياز به خورد و خوراک و يا خدای ناکرده به توالت پيدا می‌کردند، يا نه بدون توقف نماز می‌خواندند؟! نمی‌دانيم آيا با صرف اين‌مدت زمان برای نماز چگونه شب‌ها عدالت را در همخوابی با همسران و کنيزان خود برقرار می‌کردند؟! و نمی‌دانيم آيا وقت برای نان و خرما بردن به درب خانه فقرا هم پيدا می‌کردند يا نه؟!

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=471516879588481&set=a.407325269340976.96727.407320509341452&type=1&relevant_count=1

و امّا، قطعه:

چو بشنوی ز نماز علی، مگو که خطاست
علی‌شناس نه‌ای کافرا! خطا اين‌جاست!
دو رکعت از علی ارزد هزار رکعت بيش
که اوست بيضه‌یِ حقّ و، مقامِ او والاست
چنان‌که گر بزند ضرطه‌ای، فرشته به‌جاش
ثنایِ حق بنويسد؛ که مقعد از مولاست!
کسی که ضرطه‌یِ او، نزدِ حق، «ثنا» شده است
تو در نماز وی افتی!؟ چه جایِ چون‌وچراست!
بيا و بگذر ازين کين، شهادتين بگو
وگرنه حالِ تو زار است و، کارْ واويلاست

مرا که بر خرِ شيطان سوارم، عبرت کن
چو من، جزای تو هم، چوب و مقعد و فرداست!!!

https://www.facebook.com/fardayerowshan/posts/518014488240167